Cila është mësimi që kemi nxjerrë nga rasti viral i Andy Byron dhe Kristin Cabot, të kapur në koncertin e Coldplay?
Të jemi të kujdesshëm me "kiss cam"? Të mos tradhtojmë partnerin, përndryshe gjithë bota do të na mbulojë me turp?
Që një lidhje (sekrete) me një vartës mund të të kushtojë vendin e punës (edhe nëse je CEO i kompanisë)?
Apo ndoshta që jetojmë në një gjendje të përhershme mbikëqyrjeje, me mijëra kamera të drejtuara nga ne dhe me mjete njohjeje të fytyrës në dispozicion të të gjithëve: nga persona keqdashës, rivalë profesionalë, deri te përdorues anonimë dhe të mërzitur që s’kanë gjë tjetër për të bërë përveçse të identifikojnë dy të panjohur vetëm sepse u sollën "çuditshëm" në një video që u bë virale.
Spektri i mundësive është i pafund. Dhe edhe nëse ende nuk është zbuluar se kush e hodhi "gurin" e parë të zbulimit, e as si u identifikuan Andy Byron dhe Kristin Cabot, një gjë mbetet e qartë: atje jashtë, në dispozicion të gjithkujt, ekzistojnë mjete të njohjes së fytyrës, ndonjëherë edhe (pjesërisht) falas, që janë aq të fuqishme sa të identifikojnë cilindo. Qoftë CEO i një kompanie, qoftë një "i zakonshëm i panjohur".
Çfarë është një PimEyes?
PimEyes është një motor kërkimi i fuqishëm që përdor teknologjinë e njohjes së fytyrës për të gjetur imazhe të një personi të caktuar të shpërndara në internet.
Edhe pse është krijuar me qëllimin për të mbrojtur privatësinë dhe reputacionin online të individëve, në praktikë ky mjet mund të shndërrohet në një armë survejimi, e përdorur për të zbuluar identitetin e njerëzve pa pëlqimin e tyre.
Pas ngjarjes virale të ndodhur në koncertin e Coldplay, shumë ekspertë dyshojnë se PimEyes ka qenë një nga mjetet kyçe për të zbuluar identitetin e tyre, përmes fotove që janë krahasuar automatikisht me arkivat vizuale të publikuara në internet.
Kjo ka ngritur pyetje serioze për privatësinë, etikën digjitale dhe rrezikun që paraqet teknologjia e njohjes së fytyrës kur është në dispozicion të publikut të gjerë pa kontrolle të rrepta./Versus.al
