Partitë e ekstremit të djathtë po e pretendojnë sezonin e festave si të tyren, duke e riinterpretuar Krishtlindjen si një simbol të kulturës së krishterë nën kërcënim dhe duke e pozicionuar veten si vija e fundit e mbrojtjes kundër një të majte gjoja armiqësore dhe laike.
Kjo retorikë pasqyron modele të popullarizuara për herë të parë në SHBA nga Fox News, ku prezantuesit flasin për një "luftë kundër Krishtlindjeve". Donald Trump, për shembull, promovon shprehjen "Gëzuar Krishtlindjet" si një rezistencë ndaj korrektësisë politike.
Në Evropë, partitë e ekstremit të djathtë kanë miratuar një gjuhë të ngjashme, duke zgjeruar axhendën e tyre përtej imigracionit dhe sigurisë për t'u përqendruar në mbrojtjen e traditave dhe kulturës së krishterë.
Në Itali, Giorgia Meloni dhe partia e saj, Vëllezërit e Italisë, e kanë bërë mbrojtjen e zakoneve të Krishtlindjeve një pjesë qendrore të identitetit të tyre politik. Meloni ka mbrojtur vazhdimisht praninë e skenave të lindjes së Krishtit në hapësirat publike, duke argumentuar se fëmijët duhet të mësojnë vlerat e Lindjes së Krishtit dhe të mos i lidhin festat vetëm me ushqimin dhe dhuratat. Këtë vit, ajo madje tha se do të abstenonte nga alkooli deri në Krishtlindje, duke e paraqitur veten si një mbështetëse e spiritualitetit dhe traditës.
Qëndrime të ngjashme janë shprehur nga parti të tjera evropiane, të tilla si Tubimi Kombëtar në Francë, Vox në Spanjë dhe AfD në Gjermani , të cilat po reagojnë ndaj përpjekjeve të sekularistëve ose njerëzve të “zgjuar” për të zëvendësuar simbolet fetare me gjuhë neutrale sezonale. Në Gjermani, AfD paralajmëron se tregjet e Krishtlindjeve po humbasin “karakterin e tyre gjerman”, ndërsa riprodhojnë dezinformata rreth traditave myslimane që dyshohet se po zëvendësojnë ato të krishtera.
Meloni e ka shndërruar mbrojtjen e traditave në një ngjarje spektakolare: Çdo dhjetor, festivali i Krishtlindjeve Atreyu mbahet në Castel del Angel, me Babagjyshin e Vitit të Ri, patinazhin në akull dhe një pemë gjigante të ndriçuar me ngjyrat e flamurit italian. Festivali tërheq familje, turistë dhe mbështetës, duke ofruar një kombinim argëtimi dhe shtrirjeje politike. Organizatorët pretendojnë se eventi është një "sukses i paparë", ndërsa turistët, si 26-vjeçari Daniel nga Majorka, shpesh hyjnë në vendngjarje pa e kuptuar fillimisht dimensionin politik.
Për mbështetësit e Melonit, mbrojtja e Krishtlindjeve lidhet me "rrënjët" dhe identitetin e vendit.
Krishterimi paraqitet kryesisht si një simbol kulturor, një kufi midis "nesh" dhe "të tjerëve", pavarësisht nga bindjet personale fetare të politikanëve ose votuesve të tyre. Siç shpjegon Profesor Daniele Albertazzi, "Krishterimi u bë një simbol kulturor pas sulmeve terroriste islamike në Evropë, duke e paraqitur konfliktin si kulturor".
Kjo strategji përforcohet nga sikleti i së majtës me fenë në jetën publike. Partitë dhe institucionet progresive, përfshirë BE-në, kanë miratuar gjuhë neutrale, siç është "sezoni i festave", që për të djathtën ekstreme përbën vetëpërçmim kulturor. Këto parti madje sulmojnë shkollat që heqin elementët fetarë nga këngët e Krishtlindjeve ose refuzojnë të shfaqin skena të lindjes së Krishtit në zyrat publike.
Rezultati është një fenomen ku politika përzihet me traditën dhe nostalgjinë, duke shfrytëzuar Krishtlindjet e ngarkuara emocionalisht për të përforcuar imazhin e partive të ekstremit të djathtë si mbrojtëse të traditës, familjes dhe identitetit kombëtar, ndërkohë që arrijnë audienca më të gjera përtej votuesve të tyre tradicionalë./Politico-Versus.al
