Në Hong Kong, njerëzit më të varfër jetojnë në kafaze druri ose arka (të njohura edhe si shtëpi arkivoli) me përmasa më pak se 1.5 metra katrorë , të vendosura mbi njëra-tjetrën.
A ta që janë më me fat si të thuash, mund të blejnë mini-apartamente 10 metra katrorë për të jetuar me familjen e tyre.
Ky është një nga fenomenet më serioze të strehimit të viteve të fundit, ku përfshihen më shumë se 220 mijë njerëz nga rreth 7 milionë banorë që Hong Kongu ka.
Këto janë njësi banimi që janë kryesisht të paligjshme dhe janë krijuar nga apartamente të vjetra brenda komplekseve të mëdha rezidenciale.
Duke marrë si referencë një raport nga South China Morning Post , le të shohim se cilat janë llojet më të njohura të "shtëpive" të paligjshme në Hong Kong dhe si janë bërë brenda tyre, duke filluar nga ato më dinjitozet e deri tek ato më çnjerëzoret.
Apartament i vogël
Ndër familjet me të ardhura të ulëta, zgjedhja më e popullarizuar e strehimit është ndoshta ajo e një mini-apartamenti. Bëhet fjalë për apartamente me sipërfaqe 30-40 metra katrorë të cilat janë të ndara në 3 njësi banimi , secila e pajisur me një mini-kuzhinë dhe mini-banjo private. Çdo njësi banimi ka një sipërfaqe prej përafërsisht 10 metra katrorë , pra pak a shumë madhësinë e një qelie të vetme në një burg. Edhe pse në Hong Kong ndodh shpesh që më shumë se një person të jetojë në një hapësirë kaq të vogël, padyshim, në 10% të rasteve ka më shumë se 4 persona
Për këtë akomodim po flasim për një qira mujore rreth 600-700 euro . Për t'ju dhënë një ide, shumica e njerëzve që jetojnë këtu marrin nga 1100 deri në 1700 euro në muaj. Çështja është se shtëpitë "normale" kushtojnë aq shumë sa kjo është maksimumi që mund të përballojnë. Por kjo është vetëm maja e ajsbergut i tregut të paligjshëm i pasurive të paluajtshme pasi në Hong Kong ka shumë më keq për të ofruar.
Shtëpi magazinimi
Shtëpi mganizimi të ashtuquajturat " shtëpi dollapi ", me një sipërfaqe prej përafërsisht 3.5 m2 , pra përafërsisht sa një banjë normale. Gjithashtu në këtë rast këto janë hapësira të krijuara nga shtimi i mureve në dhomat ekzistuese dhe duke pasur parasysh përmasat e vogla ato shpesh janë dhoma jashtëzakonisht të mbushura me objekte personale dhe pa banjë private. Zakonisht ka 1 ose 2 banjo për ti ndarë me 10 persona të tjerë. Ndonjëherë ka një ventilator në tavan, një dritare dhe shtrati është pranë sobës, duke lënë pothuajse zero hapësirë lëvizjeje. Qiraja e kësaj shtëpie kushton 450 euro në muaj.
Shtëpi arkivoli
Këtu kemi ardhur ndoshta te shtëpitë më ikonike, për fat të keq, në Hong Kongut, pra të ashtuquajturat "shtëpi arkivol". Këto janë fjalë për fjalë kuti prej druri ose metali me një sipërfaqe prej 1.5 m2 brenda të cilave mezi përshtatet një dyshek i vogël dhe që e bëjnë të pamundur qëndrimin në këmbë. Zakonisht 15 deri në 20 kuti vendosen brenda një dhome dhe banjo dhe kuzhina janë të përbashkëta.
Më pas, çdo kuti ka një derë rrëshqitëse që mund të mbyllet me dry dhe kjo, edhe nëse është e vogël, lejon të ruaj një minimum privatësie.
Në mure dhe tavan ka grepa dhe shufra metalike për varjen e sendeve personale dhe shpesh ka edhe një mini-TV në këmbët e krevatit .Qiraja e kësaj shtëpie është 350 euro në muaj.
Shtëpi në kafaz
Në fund të listës kemi gjënë më të tmerrshme që dikush mund të imagjinojë: shtëpitë në kafaz . Këto janë fjalë për fjalë janë kafaze me rrjetë teli të vendosura mbi njëra-tjetrën. Këto kanë një sipërfaqe prej përafërsisht 1.3 metra katrorë dhe "dyshemeja", si në shtëpitë me arkivol prej druri, është e zënë tërësisht nga shtrati. Në mure varen sende personale dhe maksimumi mund të aspironi të keni një ventilator për të qarkulluar pak ajrin – duke pasur parasysh se edhe në këtë rast vendosen mesatarisht 15-20 kafaze në një dhomë .
Ndryshe nga shtëpitë me arkivol, këtu muret nuk të lejojnë as një minimum privatësie, përveç faktit që ekspozohesh ndaj erërave dhe zhurmave të të gjithë banorëve të tjerë të dhomës. Këtu qiraja është mesatarisht rreth 170 euro në muaj . E përbashkëta e shumicës së këtyre situatave, qofshin dollapë apo kafaze, është se në shumicën e rasteve ato janë të paligjshme: domethënë, puna e ndarjes së një apartamenti në njësi më të vogla bëhet pa autorizimet e nevojshme dhe pa ndjekur rregulloret e përcaktuara nga qeveria.
Kjo padyshim që shkakton probleme të ndryshme si përsa i përket sigurisë ashtu edhe higjienës: nuk është rastësi që në shumicën e rasteve ka dhoma jashtëzakonisht të pista dhe shpesh të mbushura me buburreca dhe çimka.
